Vrijwilliger omdat ik zelf weet hoe fijn fietsen is
Dat een volle baan, jonge leeftijd en een druk sociaal leven geen beletsel hoeven te zijn om je als vrijwilliger bij Fietsmaatjes aan te sluiten, bewijst Madeleine Heitmeijer (31).
Samen met haar man Hugo – die ook fulltime werkt – gaf ze zich begin 2017 op tijdens een voorlichtingsavond van de net opgerichte Stichting Fietsmaatjes LeidenLeiderdorp. ‘We hadden er een keer over gelezen in een huis-aan-huisblaadje, maar dat verdwijnt dan weer bij het oud papier. Daarna nóg een keer in weer een ander blaadje en toen besloten we dat we het gewoon zouden gaan doen. Zeker omdat we zelf wisten hoe fijn fietsen is.
Ik heb daarbij altijd vrijwilligerswerk gedaan. Van huis uit is mij dat met de paplepel ingegoten. Iets doen voor een ander heb ik altijd als leuk ervaren. Ik heb fijn werk als juridisch adviseur bij de overheid, maar alleen werken is ook niet alles. Naast dat werk is het juist heel goed om wat anders te doen. Als het dan nog iets is waar jezelf van houdt, fietsen dus, én je kan dat doen naast iemand die daar ook plezier in heeft, heb je dubbele winst.’
Over het vooroordeel dat meedoen met Fietsmaatjes niet haalbaar is als je een drukke baan hebt is Madeleine heel beslist: ‘Een baan is echt geen belemmering. We ervaren allebei dat het prima en flexibel is in te plannen en hoeven ons niet veel te ontzeggen. Na de rit plan ik op mijn smartphone altijd direct de volgende rit op een tijdstip waarop mijn gast en ik allebei kunnen. Mijn gast heeft niet zo’n volle agenda als ik. In plaats van moe op de bank te hangen, naar de tv te kijken of een boek te lezen, kan je na je werk dus ook een stukje gaan rijden. Ik kom dan altijd weer fris en voldaan terug.
Mijn fietsmaatje was jaren niet buiten geweest. Dan besef je dat fietsen voor jou wel heel gewoon is, maar dat dat dus niet voor iedereen geldt. Mijn gast geniet weer van iets wat voor mij heel normaal is. Wat ook heel leuk is dat we met elkaar routes uitzoeken en uitproberen. Zo ontdek ik plaatsen waar ik nog nooit geweest ben. En wees eerlijk: wie mag er nou op een fiets van € 12.000 de weg op? Rijden erop is ook voor mij een feest.’
De duofietsen trekken enorm de aandacht. Madeleine lachend: ‘Anders zorgt mijn fietsmaatje daar wel voor. Ze zwaait naar bijna iedereen en er wordt vrolijk teruggezwaaid. Iedereen stopt voor je en laat je voorgaan. Dat is altijd wel weer even wennen als ik mij op mijn eigen racefiets in het verkeer stort. ’